Motivatie: Juist in Limburg voelen we de kracht en de onmacht van Europa. De kracht, dat we dagelijks één of meer grenzen oversteken zonder dit feitelijk te merken, dat we elkaars onderwijs volgen, over de grens werken, artsen bezoeken of gewoon boodschappen doen. De onmacht van burgers dat ze na dertig arbeidzame jaren en afdracht van sociale premies in Nederland niet voor een uitkering in aanmerking kunnen komen na gedwongen ontslag, omdat ze net het laatste jaar verhuisd zijn naar België. Of het Belgische vrachtverkeer dat de bewoners aan de Tongerseweg in Maastricht uit hun slaap houdt, omdat het zo snel mogelijk de grens met Nederland wil oversteken om Belgische tolheffing te ontlopen en daarom niet wat meer omrijdt via de nieuwe A2 tunnel. Of natuurlijk het vraagstuk van de verouderde kerncentrale in Tihange Veel zaken moeten en kunnen nog worden verbeterd in Europa. De hierboven geschetste sociale zekerheidsrechten, milieuproblematiek en transportperikelen spelen namelijk overal in Europa. Evenals de steeds groter wordende kloof tussen arm en rijk. Ik weet dat er hard wordt gewerkt aan wettelijke hervormingen en de PvdA vertegenwoordigers in Brussel komen met adequate wetsvoorstellen en moties.
Tenslotte ben ik er heilig van overtuigd dat een betere Europese integratie bijdraagt aan een verdraagzaam Europa; open borders create open minds.